Genetyka: współcześni Żydzi mają wspólne pochodzenie

opublikowano: 2010-06-30 16:06
wolna licencja
poleć artykuł:
Największe jak dotąd badania genetyczne różnych żydowskich społeczności rozrzuconych po świecie pozwoliły stwierdzić, że dzielą one wspólne genetyczne korzenie.
REKLAMA
Aszkenazyjczycy modlący się w synagodze w święto Jom Kippur (Maurycy Gottlieb, 1878)

Naukowcy z Nowego Yorku i Tel Avivu pobrali próbki materiału genetycznego od 237 osób z siedmiu społeczności żydowskich mieszkających w Iranie, Iraku, Turcji, Syrii, Grecji, Włoszech i wschodniej Europie. Ich analiza oraz porównanie z profilami genetycznymi nieżydowskiej ludności tych samych regionów świata pozwoliła stwierdzić, że badane grupy różnią się od siebie, ale wszystkie dzielą pewne cechy wspólne, wywodzące się z Bliskiego Wschodu.

Przeprowadzone badania (których wyniki zgadzają się z wcześniejszymi, o mniejszej skali) wskazują też, że najbliższymi „krewniakami” Żydów są dziś Palestyńczycy, Beduini i Druzowie, aczkolwiek wykazano również związki z Europejczykami, zwłaszcza Włochami. Jest to świadectwo mieszania się ludności żydowskiej z mieszkańcami ziem, na których się osiedliła. Jednocześnie jednak zebrane dane pokazują, że Aszkenazyjczycy dzielą geny z innymi grupami Żydów, co zaprzecza m.in. teoriom o chazarskim pochodzeniu tych pierwszych.

Co więcej, naukowcy uważają, że genom najbardziej odmienny od pozostałych grup mają Żydzi mieszkający w Iraku i Iranie. Na podstawie stwierdzonych różnic oszacowano (aczkolwiek z dużym marginesem błędu), że genetyczne rozdzielenie się wspólnot żyjących w Międzyrzeczu od pozostałych społeczności żydowskich nastąpiło ok. 2,5 tys. lat temu, co odpowiadałoby okresowi niewoli babilońskiej. W genach zachowały się też ślady eksplozji demograficznej w europejskiej populacji Żydów: począwszy od ok. 50 tys. na początku XV wieku do 5 milionów na początku XIX stulecia.

Znacznie bardziej zaskakujące są wyniki osobnych i starszych badań genetycznych przeprowadzonych wśród żyjącego w Zimbabwe i RPA ludu Lemba. Choć posługuje się on językiem należącym do rodziny bantu, a jego przedstawiciele nie różnią się wyglądem zewnętrznym od innych czarnoskórych mieszkańców tych ziem, większość z nich wyznaje judaizm i uważa się za potomków Żydów, którzy 2,5 tys. lat temu uciekli z Palestyny. Analiza dokonana przez brytyjskich naukowców potwierdziła, że przynajmniej 50% mężczyzn z tego ludu posiada semickie geny wywodzące się z Bliskiego Wschodu sprzed ok. 3 tys. lat, zaś geny ok. 40% wskazują na negroidalne pochodzenie.

Źródła: The American Journal of Human Genetics ; Nature ; sciencedaily.com ; ncbi.nlm.nih.gov ; bbc.co.uk.

POLECAMY

Zapisz się za darmo do naszego cotygodniowego newslettera!

REKLAMA
Komentarze

O autorze
Roman Sidorski
Historyk, redaktor, popularyzator historii. Absolwent Uniwersytetu Adama Mickiewicza. Przez wiele lat związany z „Histmagiem” jako jego współzałożyciel i członek redakcji. Jest współautorem książki „Źródła nienawiści. Konflikty etniczne w krajach postkomunistycznych” (2009). Współpracował jako redaktor i recenzent z oficynami takimi jak Bellona, Replika, Wydawnictwo Poznańskie oraz Wydawnictwo Znak. Poza „Histmagiem”, publikował między innymi w „Uważam Rze Historia”.

Wszystkie teksty autora

Zamów newsletter

Zapisz się, aby otrzymywać przegląd najciekawszych tekstów prosto do skrzynki mailowej. Tylko wartościowe treści. Za darmo.
Zamawiając newsletter, wyrażasz zgodę na użycie adresu e-mail w celu świadczenia usługi. Usługę możesz w każdej chwili anulować, instrukcję znajdziesz w newsletterze.
© 2001-2023 Promohistoria. Wszelkie prawa zastrzeżone