Polskie media w ujęciu teoretycznym

Autor rzeczonej pozycji jest wykładowcą Uniwersytetu Śląskiego i doświadczonym analitykiem polskiego systemu medialnego. Szacunek czytelnika budzi niezwykle rozbudowana bibliografia oraz mnogość odwołań do innych prac naukowych lub wyników badań własnych. Widać wyraźnie, iż książka jest efektem niezwykle żmudnej, wieloletniej pracy badawczej.

Podręcznik obok niezwykle rozbudowanej warstwy definicyjnej zawiera analizę struktury polskich mediów. Autor nie omija istotnych problemów, jakimi są: wpływ kapitału zagranicznego czy proces koncentracji mediów. Analizuje również m.in. wpływ procesu transformacji ustrojowej po 1989 r. na polski rynek medialny. Zwraca również uwagę na istotne problemy. Mało kto na przykład zdaje sobie sprawę, że ponad 1/3 tytułów prasowych w Polsce jest wydawana w samej Warszawie, zaś udział nakładów stołecznych pism sięga grubo ponad 50% w skali całego kraju. To pokazuje, jak bardzo scentralizowany jest rynek prasowy w Polsce. Autor wskazuje przyczyny tego stanu rzeczy i zagrożenia z niego wynikające.

Książka stanowi cenny wkład w rozwój wiedzy o polskich mediach. Niestety, wielkim minusem opracowania jest niezwykle hermetyczny, naukowy język, jakim zostało ono napisane. Drastycznie ogranicza on krąg odbiorców publikacji do grona osób zainteresowanych badaniem polskich mediów. Odstrasza również wysoka cena publikacji i brzydka okładka. A szkoda. Media odgrywają olbrzymią rolę w życiu każdego z nas, niestety, brakuje dobrych publikacji, które w sposób rzetelny mogłyby popularyzować wiedzę o nich choćby wśród studentów kierunków humanistycznych.