Warszawa w czasach PRL-u w obiektywie Bogdana Łopieńskiego
Ciepło obiektywu Łopieńskiego dokumentuje nie tylko zmiany, jakie zaszły w Warszawie, ale także w sposobie tworzenia fotoreportaży. Uderzające w tych zdjęciach jest to, jak przez ostatnie 50 lat zmienił się sposób pracy fotoreporterów. I nie chodzi tu wcale o rozwój technologiczny. Raczej o sposób patrzenia na ludzi i ich problemy – twierdzi Rafał Lewandowski, dyrektor Galerii Asymetria, w wywiadzie udzielonym „Rzeczpospolitej”.
Uwiecznieni w obiektywie Łopieńskiego znani warszawiacy – Magdalena Zawadzka, Andrzej Wajda, Henryk Stażewski, czy Edward Hartwig – są świetnym dowodem tych zmian. Piękne czarno-białe fotografie kontrastują z kolorowymi zdjęciami dzisiejszych celebrities.
Bogdan Łopieński (Łukasz Bogdański) urodził się w 1934 r. w Warszawie w rodzinie znanych brązowników. Ukończył Akademię Wychowania Fizycznego w Warszawie, studiował w Szkole Filmowej w Łodzi. Pierwszą wystawę fotograficzną miał w Klubie Prasy w Warszawie w 1961 r. W tym samym roku opublikował wielostronicowy reportaż w tygodniku „Świat”. W latach 60-tych współpracował z miesięcznikiem „Fotografia”, publikując co miesiąc wywiady z fotografikami i recenzje z wystaw fotograficznych. Jest autorem tekstu „Diabelskie Zastępy” o fotoreporterach (Fotografia 1964). W latach 1965-73 pracował jako fotoreporter kolejno w wydawnictwach Polonia, w tygodniku „Perspektywy” i w Polskiej Agencji „Interpress”. Członek ZPAF od 1969 roku. Zasłynął fotografią "Przyspieszajmy obywatele – E. Gierek i P. Jaroszewicz. (1973)".
Wystawa czynna od 17 lutego do 6 marca, od poniedziałku do środy i w piątki w godzinach 10.00-15.00 oraz w czwartki od 12.00 do 19.00 w Galerii Asymetria, na ul. Nowogrodzkiej 18a m. 8 (4 piętro) w Warszawie. Wstęp wolny.
