Zmarła prof. Krystyna Śreniowska (21 listopada 1914–12 maja 2013)

opublikowano: 2013-05-14 14:50
wolna licencja
poleć artykuł:
Środowisko historyczne z wielkim żalem przyjęło informacje o śmierci zasłużonej badaczki dziejów historiografii, prof. Krystyny Śreniowskiej. Zmarła w swoim rodzinnym domu w Łodzi 12 maja 2013 roku w wieku 99 lat.
REKLAMA
(fot. Exploti, domena publiczna)

Krystyna Śreniowska urodziła się we Lwowie 21 listopada 1914 roku. W 1937 roku ukończyła Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie – kierunki: historia i studia dyplomatyczne. Następnie w latach 1939–1942 pracowała w Bibliotece Czartoryskich, Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie i w Ossolineum we Lwowie, natomiast w okresie 1943–1944 była zaangażowana w tajne nauczanie historii w liceum kierowanym przez dr Jerzego Kreczmara w Warszawie.

Po 1945 roku zaangażowała się w tworzenie Uniwersytetu Łódzkiego. Jak pisała kilka lat temu:

Do pracy na Uniwersytecie Łódzkim przyjęto mnie w marcu 1945 r. w charakterze asystenta w katedrze prof. Mariana Henryka Serejskiego. Od początku więc, a nawet jeszcze przed formalnym powołaniem uczelni do życia, miałam możność uczestniczenia w budowie tej nowej w Polsce placówki naukowo-dydaktycznej”.

W 1964 Krystyna Śreniowska uzyskała na UŁ habilitację (profesor od 1992), natomiast w latach 1953–1961 była też pracownikiem Instytutu Historii PAN. Od 1966 do 1986 była kierownikiem Zakładu Historii Historiografii w Instytucie Historii UŁ, a w okresie od 1966 do 1973 roku sprawowała funkcję prodziekana Wydziału Historyczno-Filozoficznego UŁ. W latach 1981 do 1986 roku była wicedyrektorem Instytutu Historii UŁ. Przeszła na emeryturę w roku 1986, ale do 2007 roku (od 1979) była wykładowcą Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Łodzi.

Była historykiem historiografii. Jej najważniejsze publikacje to: Stanisław Zakrzewski. Przyczynek do charakterystyki poglądów ideologicznych w historiografii polskiej 1893–1936 (Łódź 1957); Sprawa chłopska w XIX wieku na ziemiach polskich w okresie reform uwłaszczeniowych (Warszawa 1958); Zarys historii historiografii polskiej, cz. 3, (1900–1939) (współautorzy: Marian H. Serejski, Józef Dutkiewicz, Łódź 1959); Materiały do dziejów uwłaszczenia w Królestwie Polskim, (współautor: Stanisław Śreniowski, wstęp Witold Kula, Wrocław 1961), Kościuszko bohater narodowy. Opinie współczesnych i potomnych 1794–1946 (Warszawa 1973). Publikowała też wiele na łamach „Kwartalnika Historycznego”, „Historyki”, „Więzi”, „Zeszytów Historycznych, „Krytyki”, „Tygla Kultury”, „Tygodnika Powszechnego” czy „Rocznika Lwowskiego”.

W marcu 1968 Krystyna Śreniowska była podczas strajków opiekunką i doradcą łódzkich studentów. W latach 1976–1980 jej mieszkanie było miejscem spotkań Uniwersytetu Latającego i Towarzystwa Kursów Naukowych. Odbywały się tam też zebrania redakcyjne drugoobiegowego pisma „Kronika Łódzka” oraz druk „Robotnika”. W 1980 roku zaangażowała się w ruch „Solidarności”. W okresie słynnych strajków łódzkich (mających na celu wywarcie presji na władzę, by umożliwiły ogólnopolską rejestrację Niezależnego Zrzeszenia Studentów) doradzała Międzyzakładowemu Komitetowi Strajkowemu łódzkich szkół wyższych. Była negocjatorem podczas rozmów z przedstawicielami Komisji Rządowej.

Po wprowadzeniu stanu wojennego zaangażowała się w pomoc osobom i rodzinom represjonowanym, na forum Rady Wydziału Filozoficzno-Historycznego UŁ aktywnie broniła usuwanych z uczelni pracowników i studentów. W okresie 1983–1988 była wykładowcą środowych spotkań w Duszpasterstwie Środowisk Twórczych w Łodzi, jednocześnie zajmowała się kolportażem pism z drugiego obiegu: „Biuletynu Łódzkiego”, „Kursu” i „Zewu”.

Za swoje zasługi została odznaczona medalem: O Niepodległość Polski i Prawa Człowieka 13 XII 1981 – 4 VI 1989 oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2009). Jej uczniami było wielu łódzkich historyków historiografii.

Odejście prof. Krystyny Śreniowskiej jest dużym ciosem dla nauki polskiej. Uroczystość pogrzebowa odbędzie się w czwartek 16 maja 2013 roku o godzinie 14.15 w kaplicy na cmentarzu pod wezwaniem św. Rocha na Radogoszczu w Łodzi, przy ul. Zgierskiej 141.

Bibliografia

  • Jubileusz profesor Krystyny Śreniowskiej, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2004.
  • Barbara Szafran, Śreniowska Krystyna, [w:] Encyklopedia „Solidarności”, t. 1, Opozycja w PRL 1976–1989, Volumen, Warszawa 2010, s. 453.
  • Informacje uzyskane od prof. Małgorzaty Dąbrowskiej i prof. Rafała Stobieckiego.

Redakcja: Roman Sidorski

REKLAMA
Komentarze

O autorze
Michał Kozłowski
Historyk bez afiliacji, mediewista. Zajmuje się historią Bizancjum oraz historią historiografii. Publikował m.in. w „Kulturze Liberalnej”, „Mówią Wieki”, „Nowym Filomacie”, „Studiach z Dziejów Rosji i Europy Środkowej”, „Studiach i Materiałach Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej”. Ostatnio opracował przypisy i Bibliografię prac Ihora Ševčenki za lata 1938–2010 do książki Zakorzeniony kosmopolita. Ihor Szewczenko w rozmowie z Łukaszem Jasiną (Lublin: Instytut Europy Środkowo-Wchodniej 2010). Obecnie zajmuje się recepcją prac historyka Oskara Haleckiego.

Wszystkie teksty autora

Zamów newsletter

Zapisz się, aby otrzymywać przegląd najciekawszych tekstów prosto do skrzynki mailowej. Tylko wartościowe treści. Za darmo.
Zamawiając newsletter, wyrażasz zgodę na użycie adresu e-mail w celu świadczenia usługi. Usługę możesz w każdej chwili anulować, instrukcję znajdziesz w newsletterze.
© 2001-2023 Promohistoria. Wszelkie prawa zastrzeżone