Sztuka pisania w średniowiecznej Polsce
Otwarta 1 kwietnia w Gnieźnie wystawa nosi tytuł „Ars scribendi. O sztuce pisania w średniowiecznej Polsce” i jest poświęcona pamięci wybitnej mediewistki, prof. Brygidy Kürbis. Odwiedzający mogą przyjrzeć się dyplomom, listom, rękopisom iluminowanym, inkunabułom i starodrukom pochodzącym ze zbiorów Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, Archiwum Państwowego w Poznaniu i Biblioteki Kórnickiej PAN w Kórniku. Wiele z nich jest pięknie zdobionych.
Wśród najstarszych eksponatów znajdują się takie rarytasy jak Bulla Gnieźnieńska z 1136 r. (zawiera wiele polskich nazw miejscowości i imion), dokument fundacyjny klasztoru cystersów w Łeknie z 1153 r., a także rękopisy iluminowane pochodzące nawet z czasów karolińskich, np. mszał gnieźnieński z około 800 roku.
Graduał, Wielkopolska 1418 r. (fot. J. Andrzejewski, Archiwum Archidiecezjalne w Gnieźnie) Liczne późniejsze dokumenty datowane na okres od XII do początku XVI wieku umożliwiają bliższe zapoznanie się z kulturą pisma owych czasów. Zwiedzającym prezentowany jest m.in. zespół dokumentów wydanych przez książąt wielkopolskich, Kazimierza Wielkiego i pierwszych Jagiellonów, księgi grodzkie i ziemskie oraz zabytki powstałe w środowisku duchownych. Wśród tych ostatnich znaleźć można dokumenty wydawane przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Jarosława Bogorię Skotnickiego, biskupów poznańskich, a także opatów wielkopolskich klasztorów i innych.
Do najmłodszych zabytków należą pierwsze książki drukowane, często zdobione jeszcze ręcznie.
Wraz z ekspozycją dostępna jest przygotowana specjalnie na tę okoliczność publikacja, zawierająca eseje autorstwa historyków z Instytutu Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jeden z artykułów dostępny jest w postaci pliku PDF na stronie Muzeum Początków Państwa Polskiego: Rafał Witkowski, „Warsztat pisarza w średniowiecznej Polsce”.
Więcej szczegółów na stronie wystawy.
