IPN ujawnia wyniki identyfikacji kolejnych ofiar UB. Wśród nich m.in. „Zapora” i „Łupaszka”

opublikowano: 2013-08-22 09:37
wolna licencja
poleć artykuł:
Na dzisiejszej konferencji prasowej w warszawskim Centrum Edukacyjnym Instytutu Pamięci Narodowej „Przystanek Historia” przedstawiono kolejne wyniki identyfikacji osób, zamordowanych przez komunistyczny aparat represji na przełomie lat 40. i 50. i pochowanych na tzw. Łączce na warszawskich Powązkach. Wśród zidentyfikowanych znalazły się szczątki m.in. płk Hieronima Dekutowskiego „Zapory” oraz mjr. Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki”.
REKLAMA

Zobacz też: Żołnierze Wyklęci – historia i pamięć

Prace ekshumacyjne na Powązkach, prowadzone w ramach projektu Poszukiwania nieznanych miejsc pochówku ofiar terroru komunistycznego z lat 1944–1956, rozpoczęły się w 2012 r. Całość realizowana jest przez Instytut Pamięci Narodowej, Radę Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa oraz Ministerstwo Sprawiedliwości. Badania genetyczne przeprowadził Pomorski Uniwersytet Medyczny.

mjr Zygmunt Szendzielarz „Łupaszka” (1910-1951) - kawalerzysta, uczestnik wojny obronnej 1939 r., żołnierz konspiracji ZWZ-AK, od przełomu 1943 i 1944 r. dowódca V Wileńskiej Brygady AK. Jego oddział walczył z Niemcami, Litwinami i partyzantką sowiecką na Wileńszczyźnie, a w 1944 r. przebił się za Bug, gdzie prowadził walki z oddziałami sowieckimi i siłami polskiego bezpieczeństwa. Od kwietnia 1947 r. „Łupaszka”, który zdał dowództwo oddziału ppor. Władysławowi Łukasiukowi ps. „Młot”, przebywał na Śląsku i w Zakopanem, gdzie 30 czerwca 1948 r. aresztowało go UB. Skazany na karę śmierci, został zamordowany 8 lutego 1951 r. w więzieniu na Mokotowie.

Bardzo cieszę się, że możemy po latach oddać im głos - powiedział sekretarz Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa Andrzej Krzysztof Kunert, natomiast przedstawiciel PUM podziękował członkom rodzin zamordowanych za pomoc w zdobyciu porównawczego materiału genetycznego.

płk Hieronim Dekutowski „Zapora” (1918-1949) - harcerz, ochotnik z Września '39, żołnierz 2. Dywizji Strzelców Pieszych we Francji w 1940 r., cichociemny. Od 1943 r. w konspiracji krajowej, dowódca oddziału partyzanckiego na Lubelszczyźnie. W sierpniu 1944 r. próbował przebić się do walczącej Warszawy. Od 1945 r. w podziemiu antysowieckim, działał w Zrzeszeniu Wolność i Niezawisłość na Lubelszczyźnie. W lutym 1947 r. zaprzestał prowadzenia akcji zbrojnych. Kilkukrotnie podejmował próby przedostania się na Zachód, został aresztowany przez UB w czasie ostatniej, 16 września 1947 r. Skazany na karę śmierci i rozstrzelany 7 marca 1949 r. w więzieniu na Mokotowie.

W czasie konferencji podano informacje o identyfikacji szczątków następujących osób wraz z przedstawieniem ich biogramów:

  • Władysław Borowiec „Żbik”
  • Henryk Borowy-Borowski „Trzmiel”
  • Hieronim Dekutowski „Zapora”
  • Zygfryd Kuliński „Albin”
  • Józef Łukaszewicz „Walek”
  • Henryk Pawłowski „Henryk Orłowski”
  • Zygmunt Szendzielarz „Łupaszka”
  • Wacław Walicki „111”
  • Ryszard Widelski „Irydion”

Zobacz też:

REKLAMA
Komentarze

O autorze
Tomasz Leszkowicz
Doktor historii, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Publicysta Histmag.org, redakcji merytorycznej portalu w l. 2006-2021, redaktor naczelny Histmag.org od grudnia 2014 roku do lipca 2017 roku. Specjalizuje się w historii dwudziestego wieku (ze szczególnym uwzględnieniem PRL), interesuje się także społeczno-polityczną historią wojska. Z uwagą śledzi zagadnienia związane z pamięcią i tzw. polityką historyczną (dawniej i dziś). Autor artykułów w czasopismach naukowych i popularnych. W czasie wolnym gra w gry z serii Europa Universalis, słucha starego rocka i ogląda seriale.

Wszystkie teksty autora

Zamów newsletter

Zapisz się, aby otrzymywać przegląd najciekawszych tekstów prosto do skrzynki mailowej. Tylko wartościowe treści. Za darmo.
Zamawiając newsletter, wyrażasz zgodę na użycie adresu e-mail w celu świadczenia usługi. Usługę możesz w każdej chwili anulować, instrukcję znajdziesz w newsletterze.
© 2001-2023 Promohistoria. Wszelkie prawa zastrzeżone