70. rocznica bitwy pod Wytycznem. Obchody pod patronatem „Histmag.org”
Straż Graniczna, która od początku swojego istnienia kontynuuje tradycję Korpusu Ochrony Pogranicza, w 1991 roku objęła opieką stojący w Wytycznie Kopiec Chwały Żołnierzy KOP. Od tej pory co roku odbywają się tu centralne uroczystości upamiętniające służbę i walkę żołnierzy tej formacji. W tym roku uroczystości uświetnią m.in. występy Orkiestry Reprezentacyjnej Straży Granicznej i Chóru Wojska Polskiego. Akcentem zamykającym obchody będzie rekonstrukcja bitwy pod Wytycznem.
Honorowy patronat nad uroczystościami objęli: Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej Pan Lech Kaczyński, Wicepremier, minister Spraw Wewnętrznych i Administracji Pan Grzegorz Schetyna, Biskup Polowy Wojska Polskiego gen. dyw. prof. dr hab. Tadeusz Płoski, Kierownik Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych Pan Janusz Krupski, Sekretarz Generalny Rady Ochrony Pamięci i Męczeństwa Pan Andrzej Przwoźnik.
Program:
12.00 – Msza Święta przy Kopcu Chwały w Wytycznie 13.00 – wystąpienia okolicznościowe 13.45 – Apel Poległych, Salwa Honorowa 14.00 – Złożenie Wieńców i Wiązanek 14.15 – Okolicznościowe występy artystyczne młodzieży szkolnej 14.35 – Koncert Pieśni Patriotycznej Chóru Wojska Polskiego 15.00 – Koncert Orkiestry Reprezentacyjnej Straży Granicznej 15.20 – Występy Finalistów Festiwalu Pieśni Patriotycznej we Włodawie 16.00 – Rekonstrukcja Bitwy pod Wytycznem
Rys historyczny
1 października 1939 roku pod Wytycznem Zgrupowanie Żołnierzy Korpusu Ochrony Pogranicza (KOP), dowodzone przez generała Wilhelma Orlik-Rückemanna, od blisko dziesięciu dni cofające się po naporem Armii Czerwonej w kierunku Polski Centralnej, podjęło próbę przebicia się i połączenia z działającą na Lubelszczyźnie Samodzielną Grupą Operacyjną „Polesie” generała Franciszka Kleeberga. Z powodu przewagi sił sowieckich cel osiągnęli nieliczni.
Wobec braku amunicji i wyczerpania walczących od ponad tygodnia żołnierzy, generał Rückemann podjął decyzję o rozwiązaniu Zgrupowania i rozproszeniu oddziałów. Części udało się dotrzeć do SGO „Polesie”, wraz z którą wzięli udział w bitwie pod Kockiem. Część podjęła walkę partyzancką. Wielu dostało się do sowieckiej niewoli kończąc swój szlak bojowy w obozach i katowniach Ostaszkowa, Starobielska i Kozielska.
