Al-Rafina: doceniono historyczne znaczenie syryjskiej miejscowości

Gschwind od 4 lat kieruje niemiecko-syryjskim zespołem prowadzącym wykopaliska w al-Rafina, 220 kilometrów na południe od Damaszku. Niemiecki badacz zauważył, że starożytne miasto jest podzielone na dwie części. Obszar większej z nich wyznaczają dwie rzymskie drogi. W centrum znajdują się pozostałości rzymskiego obozu. Całość otaczają ruiny fortyfikacji.

Rzymskie twierdze wojskowe w Syrii, w przeciwieństwie do ich europejskich odpowiedników, budowano na ruinach starszych miast. W dużej mierze tłumaczy to fakt, dlaczego syryjskie miasta kryją w sobie tak wielką ilość sekretów historii. Wyraźnie zainteresowany tym faktem Gschwind stwierdził, że Syria, jako jedna z kolebek cywilizacji, jest miejscem, gdzie niemal na każdym kroku można zetknąć się z antyczną spuścizną. Jak zauważył niemiecki archeolog, w al-Rafina urodziło się trzech przyszłych cesarzy rzymskich: Geta, Karakalla i Heliogabal.

Moneta z symbolem Legionu III - bykiem.

Bezpośrednia bliskość wrogiego Imperium Partyjskiego sprawiła, że al-Rafina pełniła funkcję bazy wypadowej na wschód dla armii rzymskiej, a zarazem stanowiła pierwszą linię obrony przed zewnętrznym zagrożeniem. Stacjonował w niej Legio III Gallica utworzony w 49 r. p.n.e. przez Juliusza Cezara. Jego głównym zadaniem była obrona granic państwowych na froncie wschodnim. W latach 58-63 n.e. wspomniany legion brał udział w kampanii Gnejusza Domicjusza Korbulona przeciw Partom, przeprowadzonej w celu zyskania kontroli nad terytorium Armenii. Kilkakrotnie kierowano go do Palestyny, gdzie m.in. tłumił powstanie żydowskie dowodzone przez Szymona Bar Kochbę (132-135). Jedno z najważniejszych historycznych wydarzeń w al-Rafina miało miejsce w 218 r., kiedy żołnierze Legio III Gallica dowodzeni przez Publiusza Waleriusza Eutychianusa okrzyknęli Heliogabala swoim cesarzem. W 219 r. legion rozwiązano, a wchodzących w jego skład żołnierzy wcielono do Legio III Augusta, stacjonującego w północnej Afryce. Jednakże cesarz Aleksander Sewer odtworzył legion i wysłał go z powrotem do Syrii. Wzmocnienie wschodniej granicy Cesarstwa było konieczne, szczególnie po tym jak w 226 r. na gruzach państwa partyjskiego powstało Imperium Sassanidów, dążące do przywrócenia granic Persji z czasów dynastii Achemenidów.

Zobacz też

• Czy Turcy zamkną jeden z najstarszych na świecie chrześcijańskich klasztorów?
• Słonie bojowe w świecie grecko-rzymskim
• Syria: odkryto XII-wieczne malowidła krzyżowców

Źródła

• H. Sabbagh, Kh. Aridi, German Archaeologist: Beneath Every Footstep in Syria is an Ancient Civilization,, „Global Arab Network”, 25-X-2009.
• Informacje na temat Legio III Gallica w serwisie Livius.org.