Kair nie będzie już stolicą Egiptu

opublikowano: 2021-03-20 13:30
wolna licencja
poleć artykuł:
Egipt przenosi swoją stolicę. Kair będzie centrum administracyjnym kraju tylko do końca grudnia 2021 roku. Przypomnijmy, że projekt budowy Nowej Stolicy Administracyjnej został zainaugurowany w 2015 roku, a obecnie wykonano ok. 60 proc. prac. To flagowe przedsięwzięcie prezydentury Abd al-Fataha as-Sisiego.
REKLAMA
Kair wieczorem, widok z Wieży Kairskiej (fot. Przemyslaw "Blueshade" Idzkiewicz, CC BY-SA 2.5)

Zobacz także:

Kair, zwany „Miastem tysiąca minaretów”, jest stolicą i największym miastem Egiptu. Niebawem może się to zmienić. Władze egipskie realizują bowiem projekt zmierzający do budowy nowego miasta na pustyni i przeniesienia tam stolicy administracyjnej kraju. Działanie to ma odciążyć przeludniony, bo liczący ponad 20 milionów mieszkańców, Kair. Nieoficjalnie mówi się, że ośrodek będzie nosił nazwę Wedian.

W 2010 roku Gazeta Wyborcza informowała, że egipskie władze podjęły decyzję o budowie dwóch satelickich miast. To tam mieli wyprowadzić się mieszkańcy Kairu. To Nowy Kair i Miasto 6 października, które nazwano tak na cześć rozpoczęcia wojny w 1973 roku między Egiptem i Izraelem. Ośrodki miejskie budowano od zera na pustyni.

W nowej stolicy zlokalizowane zostaną wszystkie ministerstwa i urzędy, ambasady i wiele innych instytucji. Zgodnie z planami, zamieszkać ma tam 5 milionów ludzi, a powierzchnia miasta będzie przekraczała 700 kilometrów kwadratowych. Na jego terenie powstaną parki rozrywki, duże lotnisko, elektrownie, 700 przedszkoli, 1250 budynków religijnych, ponad 600 ośrodków opieki zdrowotnej oraz 1,75 mln stałych miejsc pracy. Kiedy w 2015 roku zapowiadano rozpoczęcie inwestycji, szacowano, że jej koszt wyniesie 45 mld dolarów, a jej realizacja zajmie do siedmiu lat.

Nowe miasto zyska miano stolicy już w 2022 roku. Jednakże część biznesowa ukończona zostanie do 2023 roku. Czas finalizacji inwestycji uzależniony jest m.in. od przebiegu pandemii. Obecnie ukończono dopiero 60 proc. zakładanych inwestycji.

REKLAMA

Swoje stolice przenosiły także inne państwa

Egipt to nie jedyne państwo, które zdecydowało się przenieść swoją stolicę. Wcześniej takie rozwiązanie wdrożyła m.in. Brazylia, Australia czy Kazachstan. W Australii toczył się spór o to, które miasto - Sydney czy Melbourne powinno otrzymać status stolicy. Okazał się nierozstrzygalny, a stolicę finalnie utworzono w Canberrze. Z kolei jednym z najbardziej znanych projektów budowy nowej stolicy kraju od postaw jest sytuacja, jaka miała miejsce w Brazylii. Plan przeniesienia stolicy powstał już w XVIII wieku, ale doczekał się realizacji w latach 50. ubiegłego wieku. Plan urbanistyczno-architektoniczny (założenie urbanistyczne miasta na planie nawiązującym do lecącego kondora lub samolotu) nowego miasta przygotowali Lucio Coste, Oscar Niemeyer i Joaquim Cardozo. Rio de Janeiro straciło statut stolicy w 1960 roku, a centrum administracyjnym została Brasilia, oddalona od Rio o około 1000 km! Swoją stolicę zmieniło m.in. Belize. Z uwagi na zniszczenia spowodowane przez huragan Hattie dokonane 31 października 1961 postanowioną ją przenieść z Belize City. Budowę nowej stolicy rozpoczęto w 1967 roku, a Belmopan został nową stolicą. W 1983 roku Félix Houphouët-Boigny, pierwszy prezydent Wybrzeża Kości Słoniowej, postanowił zrezygnować z dotychczasowej stolicy kraju, czyli miasta Abidżan i ustanowić nową stolicę zlokalizowaną w małej wiosce Jamusukro, w której się urodził. Co ciekawe od 1960 miejscowość ta była nieoficjalną siedzibą prezydenta. Z kolei w grudniu 1997 roku z Ałmaty do Astany, noszącej od 20 marca 2019 roku nazwę Nur-Sułtan, przeniesiona została stolica Kazachstanu. Podobnie było z Albanią, która zmieniła stolicę z Wlory na Tiranę. Nastąpiło to 8 lutego 1920 roku na mocy decyzji rządu tymczasowego, ustanowionego na kongresie w Lushnjë. W Czarnogórze w 1945 przeniesiono stolicę z Cetyni do Podgoricy.

Źródła:

www.national-geographic.pl, www.wyborcza.pl, www.gazetaprawna.pl

Kup e-booka: „Polacy na krańcach świata: XIX wiek”

Mateusz Będkowski
„Polacy na krańcach świata: XIX wiek” (cz. I)
cena:
Wydawca:
PROMOHISTORIA [Histmag.org]
Liczba stron:
143
Format ebooków:
PDF, EPUB, MOBI (bez DRM i innych zabezpieczeń)
ISBN:
978-83-65156-01-3

Książka dostępna jako e-book w 3 częściach: Część 1, Część 2, Część 3

REKLAMA
Komentarze

O autorze
Magdalena Mikrut-Majeranek
Doktor nauk humanistycznych, kulturoznawca, historyk i dziennikarz. Autorka książki "Henryk Konwiński. Historia tańcem pisana" (2022), monografii "Historia Rozbarku i parafii św. Jacka w Bytomiu" (2015) oraz współautorka książek "Miasto jako wielowymiarowy przedmiot badań" oraz "Polityka senioralna w jednostkach samorządu terytorialnego", a także licznych artykułów naukowych. Miłośniczka teatru tańca współczesnego i dobrej literatury. Zastępca redaktora naczelnego portalu Histmag.org.

Wszystkie teksty autora

Zamów newsletter

Zapisz się, aby otrzymywać przegląd najciekawszych tekstów prosto do skrzynki mailowej. Tylko wartościowe treści. Za darmo.
Zamawiając newsletter, wyrażasz zgodę na użycie adresu e-mail w celu świadczenia usługi. Usługę możesz w każdej chwili anulować, instrukcję znajdziesz w newsletterze.
© 2001-2023 Promohistoria. Wszelkie prawa zastrzeżone