Nie żyje Józef Maroszek – wybitny historyk, krewny znanego konstruktora broni
Z głębokim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci dr. hab. Józefa Maroszka. Historyka z pasją, członka naszej społeczności naukowej i wieloletniego pracownika Uniwersytetu w Białymstoku
– taką wiadomość zamieścił Wydział Historii Uniwersytetu w Białymstoku na swoim profilu na Facebooku. Podobną informację podał również Podlaski Wojewódzki Konserwator Zabytków.
Prof. Józef Maroszek od 1974 roku do 2018 roku związany był z największą podlaską uczelnią, w której kierował m.in. Zakładem Historii Regionalnej na ówczesnym Wydziale Historyczno-Socjologicznym. Był również wieloletnim członkiem Rady Muzeum Podlaskiego w Białymstoku, a do tego pełnił funkcję pierwszego dyrektora Oddziału Terenowego Narodowego Instytutu Dziedzictwa w Białymstoku.
Był badaczem historii lokalnej – zajmował się przede wszystkim historią dawnego pogranicza Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego. Napisał wiele publikacji naukowych poświęconych historii podlaskich miast oraz opisujących przemiany gospodarcze i kulturowe tego regionu. Zwykł powtarzać, że Podlasie to Polska, a nie „kraj przy granicy z Polską” czy „kraina pod lasem”. Oprócz tego podejmował też badania nad losami Polaków na Kresach północno-wschodnich w XX wieku.
Wielokrotnie nagradzany był za swoją pracę – m.in. tytułem „Zasłużony dla Uniwersytetu” nadanym mu przez białostocką uczelnię czy odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej” przyznawaną przez ministra kultury za ratowanie dziedzictwa kulturowego.
Krewny znanego konstruktora
Dr hab. Józef Maroszek był bratankiem konstruktora broni i urządzeń mechanicznych oraz wieloletniego wykładowcy Politechniki Warszawskiej – także Józefa Maroszka. Ten ostatni na przełomie lat 1938 i 1939 skonstruował pierwszy polski karabin samopowtarzalny wz. 38M. Szacuje się, że do wybuchu II wojny światowej wyprodukowano w Polsce 55 egzemplarzy tej broni.
W latach 1934-1935 opracował również karabin przeciwpancerny wz. 35 znany także jako „Ur”. Po wojnie związał się zawodowo z Politechniką Warszawską. Opatentował około 10 wynalazków. Zmarł w 1985 roku w Warszawie.
Jego imiennik dbał o szerzenie wiedzy i podtrzymywanie pamięci o swoim krewnym konstruktorze.
