Okolicznościowa sesja w 30-tą rocznicę obrad Okrągłego Stołu i wyborów 4 czerwca 1989 w Instytucie Historycznym UW
Sala Kolumnowa w Gmachu Pomuzealnym (fot. Adrian Grycuk, udostępniono na licencji CC BY-SA 3.0 pl) Obrady zaplanowano w Sali Kolumnowej UW w dniu 16 kwietnia 2019 r. o godz. 16.00. W sesji, którą otworzą dr hab. Łukasz Niesiołowski-Spanò, dyrektor Instytutu Historycznego oraz prof. Jarosław Czubaty, przewodniczący Rady Naukowej IH UW, udział wezmą:
- prof. Karol Modzelewski – historyk mediewista, wieloletni pracownik IH UW, opozycjonista i więzień polityczny PRL, po 1989 roku senator RP, wiceprezes PAN, laureat Nagrody FNP (2007), Kawaler Orderu Orła Białego,
- prof. Ewa Wipszycka – historyk starożytności, wieloletnia pracownik IH UW, laureatka Nagrody FNP (2012),
- prof. Michał Tymowski – historyk mediewista, dyrektor IH UW (2002-2008),
- Justyna Duriasz-Bułhak – absolwentka historii w IH UW, działaczka organizacji pozarządowych,
- Maria Czaputowicz – absolwentka historii w IH UW, doktorantka na Wydziale Historycznym UW,
- dr hab. Piotr M. Majewski – historyk XX w., współautor historii Uniwersytetu Warszawskiego, były zastępca dyrektora Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku,
- dr hab. Błażej Brzostek – historyk zajmujący się historią społeczną 2 poł. XX w., współautor historii Uniwersytetu Warszawskiego (po 1945 r.).
Instytut Historyczny UW będzie świętował 90-lecie
Instytut Historyczny UW powstał w 1930 roku z połączenia kilku seminariów historycznych działających na ówczesnym Wydziale Humanistycznym UW. Sesja ma na celu pokazanie zaangażowania w sprawy publiczne środowiska skupionego w Instytucie Historycznym UW w minionych 89 latach.
Środowisko IH w sposób wyjątkowy było odporne na nacjonalistyczne naciski, w tym np. na skutki getta ławkowego w latach ’30. Było bardzo aktywne w podziemiu, m.in. w Biurze Informacji i Propagandy ZWZ i AK (m.in. Tadeusz Manteuffel, Aleksander Gieysztor). W PRL wśród pracowników IH byli prominentni działacze rządowi i partyjni (m.in. Henryk Jabłoński, Jarema Maciszewski), lecz ideologiczne wzorce historiografii komunistycznej nie zostały zaakceptowane przez środowisko IH.
Dorobek wybitnych historyków okresu PRL (m.in. Marian Małowist, Antoni Mączak, Henryk Samsonowicz, Ludwik Bazylow, Benedykt Zientara), wyróżnia środowisko IH UW na tle reszty polskiej historiografii. Czasy PRL oznaczały wolność od ideologicznych dogmatów i otwarcie na nowe nurty historiografii zachodniej. Nonkonformistyczna postawa środowiska uchroniły IH przed złymi skutkami marca ’68.
Działalność IH UW w czasie PRLu
W okresie, gdy władze PRL odebrały prawo doktoryzowania Katolickiemu Uniwersytetowi Lubelskiemu, poczucie przyzwoitości i solidarności skłaniało historyków z IH, by to na UW przeprowadzać doktoraty kolegów szykanowanych przez władze PRL. W czasach PRL w środowisku IH aktywnie działali rewizjoniści (Jacek Kuroń, Karol Modzelewski), a później opozycjoniści (Adam Michnik, Antoni Macierewicz). Z IH UW wywodzą się również opozycjoniści lat ’80 (m.in. Bronisław Komorowski), a także inni politycy III RP (Mariusz Kamiński, Mariusz Błaszczak, Paweł Piskorski, Paweł Soloch).
Absolwenci IH UW są aktywni w polskim życiu publicznym: w administracji rządowej i samorządowej, w dyplomacji, organizacjach pozarządowych, a także w mediach (absolwentami IH UW są m.in.: Agnieszka Romaszewska-Guzy, Hubert Biskupski, Piotr Gursztyn, Marcin Meller, Grzegorz Osiecki, Konrad Piasecki, Piotr Skwieciński, Tomasz Wróblewski, Piotr Zaremba).
