Zmierzch i upadek samurajów [Video]
Ich początki sięgają VIII w., kiedy cesarz Kōtoku wydał oparty na prawie chińskim kodeks Taihō. Według tego dokumentu niższych rangą urzędników cesarskich nazywano samurajami. Dopiero w drugiej połowie XII w. tym terminem zaczęto określać klasę wyszkolonych wojowników, którzy zdobywali coraz większą władzę i przywileje.
Wraz z końcem okresu Kamakura (1185–1333) samurajowie zdominowali scenę polityczną i militarną feudalnej Japonii. W okresie Muromachi (1338–1573) rozkwitała samurajska kultura. Powstało wówczas wiele słynnych tradycji, takich jak ceremonia parzenia herbaty, które przetrwały do dziś. Samuraj stał się wojownikiem, który przestrzegał surowych zasad postępowania, stawiających honor i lojalność ponad życie. W późniejszym okresie te normy zostały sformalizowane w postaci kodeksu bushidō.
Pod rządami szogunatu Tokugawów (1603–1868) nastał czas pokoju. Samurajowie zaczęli przekształcać się w urzędników cywilnych i zarządców, a rozwój gospodarki kupieckiej oraz kultury miejskiej zaczął wypierać styl życia dawnych wojowników. Pogarszała się także sytuacja ekonomiczna samurajskich rodzin. XIX w. przyniósł dalsze zmiany, które ostatecznie doprowadziły do tzw. restauracji Meiji. Samurajowie utracili swoją pozycję i przywileje, a w 1871 r. feudalizm został w Japonii oficjalnie zniesiony.
Jak i dlaczego doszło do upadku wojowników, którzy do dzisiaj są jednym z najważniejszych symboli japońskiej historii i kultury opowiada „The Armchair Historian".
