Archeologiczna sensacja w Lednicy! Na dnie jeziora znaleziono bezcenny zabytek sprzed tysiąca lat
Zobacz także:
- Lednicki Park Krajobrazowy: Stanowiska archeologiczne niewidoczne w terenie są najbardziej zagrożone
- Wokół Jeziora Lednickiego odkryto ponad 600 zabytków
Lednica to jedno z jezior Pojezierza Gnieźnieńskiego. Położone jest na terenie Lednickiego Parku Krajobrazowego. Znajduje się obecnie na Szlaku Piastowskim, a także Szlaku św. Jakuba i Szlaku Romańskim.
Jedna z hipotez wskazuje, że to właśnie tam Mieszko I przyjął chrzest. Co więcej, na Ostrowie Lednickim, czyli największej z wysp znajdujących się na tamtejszym jeziorze, założony został wczesnośredniowieczny gród, a sama wyspa za panowania zarówno Mieszka I, jak i Bolesława Chrobrego stanowiła jeden z głównych ośrodków obronnych i administracyjnych państwa Piastów. Z kolei w 1969 roku ulokowano tam stanowisko archeologiczne Muzeum Pierwszych Piastów.
Sensacyjne znalezisko na dnie jeziora Lednica
W ubiegłym roku na dnie jeziora Lednica znaleziono wyjątkowy artefakt. To drewniana belka konstrukcyjna z wyobrażeniem ludzkiej twarzy, która liczy ponad tysiąc lat. O znalezisku poinformowało Muzeum Pierwszych Piastów. To sukces zespołu archeologów podwodnych z Centrum Archeologii Podwodnej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu i Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy, bowiem projekt realizowany był przez dwie wymienione instytucje.
- Pod powierzchnią wody badacze, kierowani przez prof. dr. hab. Andrzeja Pydyna, odkryli doskonale zachowane dębowe i wiązowe belki, które niegdyś tworzyły monumentalne umocnienia piastowskiego grodu. Wśród nich szczególne emocje wzbudziła jedna – niezwykła belka, która może rzucić nowe światło na kulturę i wierzenia mieszkańców tych ziem u progu chrystianizacji - poinformowali przedstawiciele Muzeum Początków Państwa Polskiego.
Jak się okazało, artefakt odkryto w 2024 roku. Naukowcy oceniają, że belka ta mogła pełnić podwójną rolę. Początkowo stanowiła jeden z elementów wału obronnego.
- Jej charakterystyczne hakowate rozwidlenie stabilizowało konstrukcję i zapobiegało rozsuwaniu się ścian wału pod naporem ziemi i kamieni. Tego typu rozwiązania konstrukcyjne były charakterystyczne dla wałów wznoszonych w czasach pierwszych Piastów - wskazują badacze z Muzeum Pierwszych Piastów.
Aby ustalić wiek znaleziska, przeprowadzono badania dendrochronologiczne, które wykazały, że „drewno pochodzi z drzewa ściętego około roku 967, z przedziałem czasowym między 960 a 975 rokiem”. Tym samym prawdopodobne jest, że artefakt jest starszy od głównych fortyfikacji grodu na Ostrowie Lednickim, datowanych na lata 976–999.
Natomiast później znalezisko pełniło funkcje symboliczne. Badacze wyjaśniają, że belka z wyrzeźbioną realistyczną głową ludzką stanowi świadectwo dawnych wierzeń.
- Choć chrystianizacja Polski formalnie rozpoczęła się w 966 roku, to odkrycie z Lednicy przypomina, że tradycyjne wierzenia i obyczaje trwały jeszcze długo po tym wydarzeniu. Belka z wyrzeźbioną twarzą może być śladem dawnych obrzędów i przekonań – podobnie jak kości dzikich zwierząt odkryte w pobliżu, w podwalinach wału, które stanowiły zapewne ofiarę zakładzinową, złożoną za pomyślność budowy fortyfikacji i ich użytkowania. Praktyki takie, stosowane w czasie po przyjęciu chrztu przez polskiego księcia, wskazują na żywotność dawnych wierzeń - podkreślają naukowcy z Muzeum Pierwszych Piastów.
