„Beato subito”. Beatyfikacja Jana Pawła II

opublikowano: 2011-05-01 00:30
wszystkie prawa zastrzeżone
poleć artykuł:
Od kilku dni do Wiecznego Miasta zmierzają rzesze pielgrzymów, którzy chcą uczestniczyć w beatyfikacji papieża-Polaka. W powszechnej opinii beatyfikacja Jana Pawła II stanowi krok do rychłego przyjęcia go w poczet świętych.
REKLAMA
Jan Paweł II w 2000 roku

16 października 1978 r., podczas obrad konklawe zebranego w Watykanie wybrano następcę zmarłego niespodziewanie papieża Jana Pawła I. Na tron Piotrowy wstąpił Polak, kardynał Karol Wojtyła, jedyny w dziejach Kościoła katolickiego papież-Słowianin, pierwszy od 456 lat biskup Rzymu niepochodzący z Włoch. Dziś zostanie on ogłoszony błogosławionym Kościoła katolickiego.

Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu

Już od kilku dni w stolicy Włoch panuje atmosfera wielkiego święta. W miejscach publicznych dominują plakaty z podobizną Jana Pawła II, a włoskie telewizje emitują programy dokumentalne o jego życiu i działalności. Uczestnictwo we mszy beatyfikacyjnej to dla wiernych wielkie przeżycie duchowe. Na Placu Świętego Piotra oraz w różnych miejscach Wiecznego Miasta wydarzenie to śledzić będą setki tysięcy pielgrzymów z całego świata. Dzisiejsze uroczystości związane z beatyfikacją Jana Pawła II kosztować będą… 3,5 mln euro. To nie tylko poważne wyzwanie dla władz miasta, które odpowiadają za zapewnienie turystom noclegów, komunikacji, opieki medycznej oraz bezpieczeństwa, ale także ogromne przedsięwzięcie medialne, które przyciągnie przed ekrany telewizorów miliony ludzi.

To największe wydarzenie w Watykanie od czasu śmierci Jana Pawła II – twierdzą dziennikarze CNN. Przypomnijmy, że nieco ponad 6 lat temu, podczas pogrzebu papieża (8 kwietnia 2005) tłumy znajdujące się na Placu Świętego Piotra domagały się jego rychłej kanonizacji wykrzykując hasło „santo subito” (święty natychmiast). Aby zostać przyjętym w poczet świętych, należy jednak wcześniej zostać uznanym za błogosławionego. Jak zatem wygląda proces beatyfikacyjny?

O beatyfikacji słów kilka

Procedury beatyfikacyjne i kanonizacyjne zostały określone przez papieża Urbana VIII, który w 1634 r. wydał breve: „Coelestis Hierusalem coves”. Zostały one znacząco uproszczone przez Jana Pawła II, autora konstytucji apostolskiej „Divinus Perfectionis Magister” z 1983 r.

Uruchomienia procedur beatyfikacyjnych, na wniosek postulatora (o rozpoczęcie procesu Jana Pawła II wnioskował ksiądz Sławomir Oder), dokonuje biskup diecezji, do której przynależał kandydat na błogosławionego. W trakcie gromadzenia dokumentacji związanej z życiem sługi bożego można zgłaszać różnego rodzaju zastrzeżenia. Prawo to przysługuje rzecznikowi wiary zwanemu „adwokatem diabła”.

Proces beatyfikacyjny Jana Pawła II rozpoczęto już w lipcu 2005 r. Zgodnie z prawem kanonicznym powinno się go wszczynać co najmniej 5 lat po śmierci kandydata (innym wyjątkiem była m.in. beatyfikacja Matki Teresy z Kalkuty rozpoczęta 2 lata po jej śmierci).

Papież Wojtyła był przyjacielem nie tylko ludzi wierzących, ale wszystkich mieszkańców Rzymu – podkreślił burmistrz Rzymu Gianni Alemanno. Warto dodać, że nie tylko w opinii bliskich współpracowników oraz wiernych, ale także osób niewierzących papież-Polak uchodził on za wyjątkowo cnotliwego człowieka.

Tłumy wiernych na Placu św. Piotra 3 dni po śmierci Jana Pawła II (fot. Kotasik , na licencji: Creative Commons - uznanie autorstwa na tych samych warunkach 3.0)

Jednym z kryteriów, które musiały być spełnione, aby proces beatyfikacyjny mógł być doprowadzony do końca, było wydanie i zatwierdzenie dekretu o heroiczności cnót Jana Pawła II. Innym warunkiem sine qua non było udokumentowanie cudu, który wydarzył się po śmierci kandydata na błogosławionego (obowiązek taki nie jest konieczny przy beatyfikacji męczenników). W przypadku Jana Pawła II za takowy uznano wyzdrowienie francuskiej zakonnicy Marie Simon-Pierre (49 l.) będącej w zaawansowanym stadium choroby Parkinsona. Przy badaniu wspomnianego przypadku brano pod uwagę m.in. opinie lekarzy, którzy jednak nie umieli w naukowy sposób wytłumaczyć nagłej poprawy zdrowia siostry Simon-Pierre. Gdy zakonnica była już tak chora, że musiała zrezygnować z pracy i z trudem pisała, jej wspólnota zakonna zaczęła modlić się do Jana Pawła II. W ciągu jednej nocy siostra odzyskała pełnię sił i zdrowia – powiedział ksiądz Oder.

REKLAMA

W styczniu br. wspomniany cud dokonany za wstawiennictwem Jana Pawła II został oficjalnie uznany przez komisję kardynałów i biskupów z Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Następnie, po ogłoszeniu przez Benedykta XVI dekretu aprobującego cud (promulgacji), oficjalnie zakończono proces beatyfikacyjny.

Historyczny pontyfikat

Jutrzejsze uroczystości to okazja do przypomnienia życia i działalności Jana Pawła II. Zasiadał on na tronie Piotrowym niemal 27 lat, co oznacza, że jego pontyfikat był jednym z najdłuższych w historii. W tym czasie odbył 104 podróże zagraniczne, podczas których odwiedził 135 państw. Ponadto 142 razy podróżował po Włoszech. Do Polski pielgrzymował 9 razy (przy czym dwukrotnie w 1991 r.). Nie powinien zatem dziwić fakt, iż Jana Pawła II nazywano „papieżem-pielgrzymem”. Szacuje się, że pełniąc obowiązki głowy Kościoła katolickiego, przebył on ok. 1 650 000 km, co odpowiada czterdziestokrotnemu okrążeniu kuli ziemskiej.

Jan Paweł II był orędownikiem dialogu ekumenicznego. Jako pierwszy papież modlił się w synagodze w Rzymie (1986). Odwiedził również Ziemię Świętą, gdzie modlił się przy Ścianie Płaczu (2000). Złożył także wizytę w meczecie w Damaszku (2001), choć nieoficjalnie odwiedził meczet już w 1979 r., przebywając w Stambule. Odbył podróż duszpasterską do Wielkiej Brytanii (1982). Nie zrealizował jedynie swych planów pielgrzymki do Rosji, co tłumaczy się zwykle nieprzychylnym stanowiskiem, jakie zajął w tej kwestii patriarchat moskiewski.

Papież-Polak miał bardzo bogaty dorobek pisarski. Był autorem 14 encyklik, 15 adhortacji, 11 konstytucji, 45 listów apostolskich oraz książek, które wielokrotnie okazywały się światowymi bestsellerami.

Pontyfikat Jana Pawła II był znamienny także z innego powodu – żaden papież do tej pory nie wyniósł na ołtarze większej ilości osób. Jak zauważył publicysta Michał Gryczyński: Pomiędzy 933 a 1635 r., a więc w ciągu siedmiu wieków, kanonizowano zaledwie 67 osób, a w latach 1500-1900 beatyfikowano 300, a kanonizowano 100 osób. Jeszcze w XIX w., w czasie pontyfikatów Leona XII czy Piusa VIII, nie przeprowadzono ani jednej kanonizacji! Przed Janem Pawłem II najwięcej beatyfikacji i kanonizacji przeprowadzili Pius IX – 52, oraz Pius XII, który w samym tylko Roku Jubileuszowym 1950 dokonał ich 22.

Źródła: cnn.com ; bbc.co.uk ; opoka.org.pl ; wiadomosci.gazeta.pl ; dziennikwschodni.pl.

Beatyfikacja Jana Pawła II – zobacz też:

Lubisz czytać artykuły w naszym portalu? Wesprzyj nas finansowo i pomóż rozwinąć nasz serwis!

REKLAMA
Komentarze

O autorze
Waldemar Kowalski
Magister historii (specjalność – historia wojskowości) na Uniwersytecie Humanistyczno-Przyrodniczym Jana Kochanowskiego w Kielcach. Absolwent podyplomowego Studium Bezpieczeństwa Narodowego na Uniwersytecie Warszawskim. Były członek redakcji "Histmag.org". Główne zainteresowania: wojskowość, militaria, religie, filozofia, stosunki międzynarodowe.

Wszystkie teksty autora

Zamów newsletter

Zapisz się, aby otrzymywać przegląd najciekawszych tekstów prosto do skrzynki mailowej. Tylko wartościowe treści. Za darmo.
Zamawiając newsletter, wyrażasz zgodę na użycie adresu e-mail w celu świadczenia usługi. Usługę możesz w każdej chwili anulować, instrukcję znajdziesz w newsletterze.
© 2001-2023 Promohistoria. Wszelkie prawa zastrzeżone