Sensacyjne odkrycie pod Iłowem: Po 86 latach odnaleziono sztandar 68. pułku piechoty
Członkowie Sochaczewskiej Grupy Odkrywców Historii dokonali historycznego odkrycia. Odnaleziony przez nich sztandar należał do 68. Pułku Piechoty z Wielkopolski, który we wrześniu 1939 roku walczył w bitwie pod Bzurą. Odkrycia dokonano podczas prowadzonych prac porządkowych dzięki wykrywaczowi metali.
- W trakcie rekonesansu dość niespodziewanie udało nam się odnaleźć starą, przerdzewiałą kankę po mleku. Zdarzało się nam co prawda nie raz już znajdywać zalegające w ziemi garnki, wiadra i kanki po mleku ALE w tej ujawniliśmy.... zwinięty płat materiału, który najprawdopodobniej jest zaginionym we wrześniu 39 r. sztandarem 37 Łęczyckiego Pułku Piechoty im. ks. Józefa Poniatowskiego!!! - poinformowali członkowie Sochaczewskiej Grupy Odkrywców Historii za pośrednictwem Facebooka.
Początkowo zakładano, że należał do 37. Łęczyckiego Pułku Piechoty im. ks. Józefa Poniatowskiego. Jednakże po rozwinięciu materiału okazało się, że prawa jest inna. Jak poinformowało Muzeum Wojska Polskiego, artefakt ten został umieszczony w metalowej bańce na mleko, a następnie zakopany w ziemi.
Niestety, pomimo zachowanych środków ostrożności, sztandar nie przetrwał w idealnym stanie. Przedstawiciele wspomnianego muzeum wskazali, że z powodu korozji pojemnika i działania wilgoci, tkanina została uszkodzona. Obiekt został przetransportowany do Muzeum Bitwy nad Bzurą w Sochaczewie.
- Pierwotnie zabezpieczony drewnianym deklem i smołą pojemnik niestety skorodował, do środka dostała się woda, przez co konieczne jest natychmiastowe podjęcie działań ratunkowych - poinformowało Muzeum Ziemi Sochaczewskiej i Pola Bitwy Nad Bzurą w mediach społecznościowych.
Jednakże jako, że wymaga renowacji, przekazano go w ręce specjalistów z Pracowni Konserwacji Tkanin Muzeum Wojska Polskiego, którzy zadbają o niego. Finalnie zasili on zbiory sochaczewskiej instytucji.
Pracownia z Muzeum Wojska Polskiego ma na swoim koncie już prace związane z renowacją sztandaru 6. Pułku Ułanów Kaniowskich, który został znaleziony w 2009 roku w grobowcu na warszawskich Powązkach. Co ciekawe, rodzina Suzinów schowała go w łusce pocisku armatniego, a następnie umieściła w rodzinnym grobowcu.
68. pułk piechoty
Przypomnijmy, że geneza 68. pułk piechoty sięga 21 stycznia 1919 roku, kiedy w poznańskich Jeżycach sformowano 1 pułk rezerwowy Strzelców Wielkopolskich, który 15 marca 1919 roku przemianowano na 10 pułk Strzelców Wielkopolskich. Nazwę 68. pułk piechoty nadano z kolei 1 lutego 1920 roku.
Pułk ten stacjonował w garnizonie we Wrześni (Wielkopolska) i wchodził w skład 17. Dywizji Piechoty. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej (1919–1921), walcząc m.in. w bitwie pod Warszawą. W czasie II wojny światowej walczył w ramach Armii „Poznań”. Uczestniczył w bitwie nad Bzurą, która była jedną z największych bitew kampanii wrześniowej. Po ciężkich walkach jednostka została rozbita, a jej żołnierze dostali się do niemieckiej niewoli lub próbowali przedostać się do Warszawy.
Źródła:
- Muzeum Ziemi Sochaczewskiej i Pola Bitwy nad Bzurą,
- Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie,
- Sochaczewska Grupa Odkrywców Historii,
- www.zw.com.pl,
- Kazimierz Plasota: Zarys historji wojennej 68-go pułku piechoty. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929.
