Szkocja na fotografii: Orkady (II). Skara Brae - neolityczne osiedle z 3100 r. p.n.e

opublikowano: 2009-06-05, 21:37
wszelkie prawa zastrzeżone
Już miesiąc temu, w pierwszej części fotoreportażu z Orkad wspomniałam, że prawdopodobnie najpopularniejszą atrakcją wysp jest pochodząca z 3100 roku p.n.e. Skara Brae. W końcu nadszedł czas na krótkie przedstawienie tego niezwykle ważnego pod względem historycznym osiedla, które w 1999 roku zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
reklama

Zimą 1850 roku Orkady nawiedził potężny sztorm, który odsłonił ukryte pod wydmami zatoki Skaill (Bay of Skaill) zarysy budynków. Niecodzienne odkrycie spostrzegł William Graham, który zainicjował prace wykopaliskowe.

W ciągu pierwszych osiemnastu lat prac odsłonięto cztery domy. Później, do 1925 roku, prace wstrzymano. Wtedy też sztorm zniszczył część już odkrytych budynków. Dla ochrony znaleziska powstał biegnący przy brzegu zatoki mur, przy którego budowie odkryto kolejne części wioski. W latach 1928-1930 prowadzone przez Vere'a Gordona Childe'a prace archeologiczne odsłoniły pozostałe budowle. Oczom archeologów ukazała się Skara Brae, którą każdego roku bardzo chętnie odwiedzają liczni turyści.

Skara Brae to najlepiej zachowana w Europie neolityczna wioska, położona na wyspie Mainland. Osiedle składa się z ośmiu kamiennych, kwadratowych, domów o wielkości 36-40m² każdy. Budynki połączone są brukowanymi alejkami.

Każdy z domów zbudowany jest według takiego samego planu. Na środku znajduje się centralnie umieszczone palenisko, naprzeciwko wejścia kredens a z boku łóżko.

Komfort życia mieszkańców (było ich od 50 do 100 jednocześnie) zapewniało m.in. ciepło panujące w domach, a także wykonane z wrzosu lub słomy materace przykrywające łóżka, koce ze skóry owcy lub jelenia, kamienne meble - kredensy, szafki, półki, łóżka. Miasteczko posiadało nawet prymitywny system kanalizacji.

Mieszkańcy Skara Brae trudnili się rybołówstwem, myślistwem, hodowlą bydła i owiec, a także rolnictwem. Zamieszkujące osiedle rodziny najprawdopodobniej żyły na równi – w wiosce nie było przywódców. Z czasem jednak w Skara Brae zaczęły wyłaniać się rodziny rządzące. Wobec zachodzących zmian, także zmian klimatu, mieszkańcy decydowali się na zmianę miejsca zamieszkania. W końcu, po 600 latach od założenia osady, wioska została całkowicie opuszczona.

200 metrów od Skara Brae znajduje się pochodzący z 1620 roku Skaill House. Dom wybudował biskup George Graham, który był także jego pierwszym właścicielem. Później Skaill House wędrował z rąk do rąk aż znalazł się w posiadaniu Williama Grahama. Ten siódmy z kolei właściciel posiadłości jest także tym, który odkrył Skara Brae.

Przebywając w pobliżu Skara Brae warto zwrócić uwagę nie tylko na Skaill House, ale także na charakterystykę tamtejszych widoków.

Ostatnie spojrzenie na Orkady z morza... A za miesiąc, zgodnie z życzeniem naszych czytelników, Glasgow.

Zobacz też

reklama
Komentarze
o autorze
Grażyna Latos
Absolwentka Szkoły Gender Mainstreaming oraz Akademii Media i Gender w IBL PAN. Jedna z autorek publikacji „20 lat 20 zmian. Kobiety w Polsce w okresie transformacji 1989-2009”. Współpracuje z Fundacją Feminoteką oraz Fundacją Gender Center. Od lipca 2008 roku stała publicystka „Histmaga”. Od marca 2009 do czerwca 2010 w składzie redakcji. Do września 2011 członkini rady merytorycznej.

Zamów newsletter

Zapisz się, aby otrzymywać przegląd najciekawszych tekstów prosto do skrzynki mailowej. Tylko wartościowe treści, zawsze za darmo.

Zamawiając newsletter, wyrażasz zgodę na użycie adresu e-mail w celu świadczenia usługi. Usługę możesz w każdej chwili anulować, instrukcję znajdziesz w newsletterze.
© 2001-2024 Promohistoria. Wszelkie prawa zastrzeżone