Andrzej Chwalba – „Wielka wojna Polaków 1914-1918”
28 czerwca 1914 roku ofiarą zamachu w Sarajewie padł następca tronu austro-węgierskiego, arcyksiążę Franciszek Ferdynand. Jego śmierć stała się iskrą, która wysadziła beczkę prochu, na której już do lat siedziała cała Europa. Skomplikowany układ sojuszy i powiązań międzynarodowych, rywalizacja mocarstw nie tylko na arenie europejskiej, lecz także na obszarze posiadłości kolonialnych, kryzysy dyplomatyczne i krzyżujące się interesy – to wszystko sprawiało, że wojna od jakiegoś czasu wisiała w powietrzu. Chociaż państwa polskiego nie było wtedy na mapie, na ziemiach polskich pilnie śledzono rozwój sytuacji i wiązano z nią spore nadzieje. Po raz pierwszy od czasów napoleońskich zaborcy mieli stanąć naprzeciw siebie w krwawym konflikcie...
Książka w przystępny i niezwykle ciekawy sposób przedstawia całościowy obraz zmagań i losów Polaków w latach 1914–1918. Autor prezentuje losy milionów mieszkańców dawnej Rzeczypospolitej od dnia wybuchu I wojny światowej do 11 listopada 1918 roku, daty symbolicznej, gdy na froncie zachodnim doszło do zawieszenia broni i zakończenia wojny, a w Polsce do przekazania władzy wojskowej przez Radę Regencyjną Józefowi Piłsudskiemu. Opowiada o losach trzech zaborów i trzech obszarów okupowanych, praktykach okupantów, które później zostały powtórzone w większej skali i w brutalniejszej formie podczas II wojny światowej, o aktywności najwybitniejszych polskich polityków i wojskowych, wysiłku politycznym i militarnym, który doprowadził do „polskiego listopada” 1918 roku i odzyskania niepodległości, a także o umęczonych przez wojnę bezimiennych świadkach i uczestnikach historii.
Opowieść nie koncentruje się tylko na dziejach militarnych i politycznych, znajdziemy tu także obrazki z życia codziennego: problemy z aprowizacją, higieną, demoralizacją zawsze towarzyszącą okresom wojennym. Do tej pory brakowało tak wielostronnej syntezy. Przez prawie 100 lat historycy w swoich badaniach nad ziemiami polskimi w Wielkiej Wojnie ograniczali się najczęściej do kwestii politycznych i wojskowych, a z ujęciami całościowymi mogliśmy się zapoznać jedynie w podręcznikach akademickich i syntezach historii Polski. Wielka Wojna Polaków z powodzeniem zapełnia tę lukę.
Andrzej Chwalba to profesor historii, pracownik naukowy Instytutu Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego, aktualnie (2008) wiceprezes Polskiego Towarzystwa Historycznego, kieruje Zakładem Historii Społeczno-Religijnej Europy XIX i XX wieku. Wybitny znawca XIX i XX wieku, przede wszystkim dziejów społecznych i politycznych. W tym nurcie zainteresowań badawczych wyróżniają się jego Historia Polski 1795-1918, Historia powszechna. Wiek XIX (2008) i Historia powszechna 1989–2011 (2011), a także liczne monografie. Ważne w jego dorobku są prace poświęcone dziejom Krakowa i III Rzeczypospolitej. Współautor i redaktor naukowy popularnej książki Obyczaje w Polsce. Od średniowiecza do czasów współczesnych (WN PWN 2004), stale obecnej na liście bestellerów.
Autor książek: III Rzeczpospolita. Raport specjalny (2005) i Okupacyjny Kraków w latach 1939-1945 (wyd. 2, 2011). Jego książki zdobywają liczne nagrody. Ceniony i lubiany wykładowca, orędownik poszerzania wiedzy o przeszłości, a także niestrudzony organizator spotkań naukowych.
Zobacz też pozostałe książki, dostępne w ofercie Wydawnictwa Naukowego PWN.
