„Czterej pancerni i pies” obchodzą urodziny

opublikowano: 2011-05-09 00:11— aktualizowano: 2020-05-09 08:11
wolna licencja
poleć artykuł:
9 maja 1966 r., w 21. rocznicę zakończenia drugiej wojny światowej, w Telewizji Polskiej wyemitowano pierwszy odcinek serialu „Czterej pancerni i pies”. Przygody Janka, Gustlika i Szarika szybko zdobyły sobie serca widzów. Film do dziś wywołuje emocje – dla jednych jest polskim serialem wszech czasów, dla innych komunistyczną propagandówką.
REKLAMA

Serial w reżyserii Konrada Nałęckiego powstał na podstawie powieści Janusza Przymanowskiego, oficera Ludowego Wojska Polskiego, literata i publicysty. Łącznie nakręcono 21 odcinków w trzech seriach (1966, 1969, 1970). Główne role zagrali Janusz Gajos (Janek), Franciszek Pieczka (Gustlik), Roman Wilhelmi (Olgierd), Włodzimierz Press (Grigorij), Wiesław Gołas (Tomuś), Witold Pyrkosz (Wichura), Pola Raksa (Marusia) i Małgorzata Niemirska (Lidka). Kreacje te przyniosły ich odtwórcom niezwykłą popularność, wielu z nich do dziś jest kojarzona z granymi wtedy postaciami. Wśród aktorów drugoplanowych przewinęło się wielu wybitnych aktorów starszego i młodszego pokolenia. Również pies Trymer, główny odtwórca roli Szarika, stał się najbardziej znanym psem-aktorem w historii polskiej kinematografii.

Dzielna załoga czołgu „Rudy” 102 (źródło: filmpolski.pl).

Podstawą sukcesu produkcji były wyraziste i budzące sympatię postacie głównych bohaterów, przygodowy charakter akcji, liczne sceny batalistyczne, humor oraz wątek miłosny Marusi i Janka. Każdy mógł znaleźć w tej historii coś dla siebie. Serial wpisywał się w nurt kina historycznego lat 60., w którym odchodzono od martyrologiczno-refleksyjnego sposobu opowiadania o polskiej przeszłości (charakterystycznego dla polskiej szkoły filmowej) na rzecz obrazów popularnych o pozytywnym przekazie. Oprócz seriali (obok [Czterech pancernych...] triumfy święciła też [Stawka większa niż życie]) chętnie kręcono wówczas również filmy wojenne ([Westerplatte], [Jarzębina czerwona]), filmy obyczajowe ([Album polski]), „polskie westerny” ([Prawo i pięść]) czy nawet komedie ([Sami swoi], [Jak rozpętałem drugą wojnę światową]).

Czołówka serialu z kultową Balladą o czterech pancernych (znaną powszechnie jako Deszcze niespokojne) w wykonaniu Edmunda Fettinga.

Serial był jednocześnie efektem realizowania peerelowskiej polityki historycznej. Promował bohaterstwo oddziałów tworzonych w ZSRR i polsko-radzieckie braterstwo broni. Wiele wątków niewygodnych z punktu widzenia oficjalnej wizji historii pozostało niejasnych. Widzowie nie dowiadują się na przykład, w jaki sposób Janek znalazł się w pierwszym odcinku w syberyjskiej tajdze. W niespójny sposób pokazane są też walki wokół Warszawy późnym latem 1944 r., gdy trwało już powstanie warszawskie – pancerni zostają wówczas ranni, do walki wracają dopiero w styczniu 1945 r. Olgierd Jarosz, pierwszy dowódca „Rudego”, przedstawiany w serialu jako potomek polskich zesłańców w Rosji, w powieściowym pierwowzorze nazywał się Wasyl Semen i był radzieckim oficerem oddelegowanym do Ludowego Wojska Polskiego.

Czołg T-34 wykorzystany do kręcenia scen wewnątrz Rudego. Obecnie w Muzeum Broni Pancernej w CSWL w Poznaniu (autor: Radomil, opublikowano na licencji CC ASA 3.0).

Serial po 1989 r. oskarżano o zakłamywanie najnowszej historii Polski. W 2006 r., po protestach kombatantów, TVP podjęła decyzję o nieemitowaniu kultowej produkcji. W następnym roku wróciła ona jednak na antenę, a w 2008 r. rozpoczęto emisję Czterech pancernych... w telewizji TVP Historia wraz z komentarzem historycznym.

Marusia (Pola Raksa) i Janek (Janusz Gajos) - serialowe love story i przyjaźń polsko-radziecka w jednym (źródło: filmpolski.pl).

Serial stał się niezwykle popularny już w latach 60. Organizowano spotkania z odtwórcami głównych ról, zakładano też młodzieżowe Kluby Pancernych. Jedną z najpopularniejszych rozrywek dziecięcych była właśnie zabawa w czterech pancernych i psa. Serial emitowano również w ZSRR, Czechosłowacji, NRD, Finlandii, na Węgrzech oraz Kubie. Popularność tej kultowej peerelowskiej produkcji nie skończyła się w 1989 r., serial był wielokrotnie emitowany w ogólnopolskich kanałach telewizyjnych (oprócz TVP również w Kino Polska i TVN). Doczekał się także książki na swój temat autorstwa Marka Łazarza pt. Czterej pancerni i pies. Przewodnik po serialu i okolicach (Warszawa 2006).

„Czterej pancerni i pies” – zobacz też:

Polecamy e-book Tomasza Leszkowicza – „Oblicza propagandy PRL”:

Tomasz Leszkowicz
„Oblicza propagandy PRL”
cena:
Wydawca:
Michał Świgoń PROMOHISTORIA (Histmag.org)
Liczba stron:
116
Format ebooków:
PDF, EPUB, MOBI (bez DRM i innych zabezpieczeń)
ISBN:
978-83-65156-05-1
REKLAMA
Komentarze

O autorze
Tomasz Leszkowicz
Doktor historii, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Publicysta Histmag.org, redakcji merytorycznej portalu w l. 2006-2021, redaktor naczelny Histmag.org od grudnia 2014 roku do lipca 2017 roku. Specjalizuje się w historii dwudziestego wieku (ze szczególnym uwzględnieniem PRL), interesuje się także społeczno-polityczną historią wojska. Z uwagą śledzi zagadnienia związane z pamięcią i tzw. polityką historyczną (dawniej i dziś). Autor artykułów w czasopismach naukowych i popularnych. W czasie wolnym gra w gry z serii Europa Universalis, słucha starego rocka i ogląda seriale.

Wszystkie teksty autora

Zamów newsletter

Zapisz się, aby otrzymywać przegląd najciekawszych tekstów prosto do skrzynki mailowej. Tylko wartościowe treści. Za darmo.
Zamawiając newsletter, wyrażasz zgodę na użycie adresu e-mail w celu świadczenia usługi. Usługę możesz w każdej chwili anulować, instrukcję znajdziesz w newsletterze.
© 2001-2023 Promohistoria. Wszelkie prawa zastrzeżone