Hitler był spokrewniony z ludźmi, którymi gardził?

Adolf Hitler (źródło: Deutsches Bundesarchiv, Bild 183-S33882).

Nienawiść Hitlera do Żydów jest powszechnie znana. Na temat osobistych fobii i uprzedzeń kanclerza III Rzeszy powstała już cała masa książek. Wiadomo przy tym, że przyszły kat Żydów w młodości utrzymywał z wyznawcami judaizmu częstokroć przyjacielskie kontakty. Biorąc pod uwagę fakt, iż młody Adolf śpiewał w kościelnym chórze można przypuszczać, iż starał się kierować w życiu chrześcijańską zasadą miłości bliźniego.

Stosunek Hitlera do Żydów uległ diametralnej zmianie dopiero po klęsce Niemiec w I wojnie światowej. W upokorzonym traktatem wersalskim (nazywano go „dyktatem”) kraju panowało przekonanie, że dalszą pauperyzację społeczeństwa mogą powstrzymać jedynie gruntowne reformy, których przeprowadzenie obiecywali nacjonaliści. Agitowali oni m. in., że wojna została przegrana nie militarnie, a politycznie, wskutek zdrady środowisk komunistycznych i żydowskich, którzy „wbili Niemcom nóż w plecy”. W tej sytuacji szybki rozgłos zyskiwały idee Hitlera, który – w celu podniesienia ducha narodu (Volksgeist) - rozpoczął karierę mówcy od przemówień w bawarskich piwiarniach. Umiejętnie wykorzystał on „koncepcję nadczłowieka” sformułowaną przez Friedricha Wilhelma Nietschego. Nawiązał także do filozofii Johanna Gottlieba Fichtego i Georga Wilhelma Friedricha Hegla, którzy wykształcili doktrynę o „narodach predestynowanych”. Ekscentryczny polityk głosił, że Niemcy, jako lud germański, byli czyści i światli – o czym świadczył ich wygląd zewnętrzny: blond włosy i niebieskie oczy. W przeciwieństwie do nich Żydzi uchodzili za, wiodący koczowniczy tryb życia, kosmopolitów. W przekonaniu nazistów charakteryzowali się upodlonym wyglądem (wydłużonym nosem i czaszką) od których czuć było zapach cebuli i czosnku.

Głoszący wspomniane idee Hitler, zatwardziały wróg Żydów, najprawdopodobniej niewiele wiedział o swoim pochodzeniu. Kwestia ustalenia jego korzeni od lat jest przedmiotem sporów zarówno pasjonatów historii-amatorów jak i zawodowych historyków. Wiele teorii dotyczących omawianego problemu wydaję się zupełnie nieprawdopodobnych, niemniej warto się z nimi zapoznać.

Do niedawna wśród teorii na temat żydowskiego pochodzenia wodza III Rzeszy dominowała ta, w myśl której, ojciec Hitlera, Alois był dzieckiem z nieprawego łoża, zrodzonym ze związku Marii Schickelgruber z bliżej nieznanym, 19-letnim Żydem o nazwisku Frankenberger. Wielu zwolenników miały także poglądy Hannecke Kardela, autora kontrowersyjnej książki: „Hitler założycielem Izraela?”. Starał się on wykazać, że nie tylko kanclerz III Rzeszy, ale również wielu wysoko postawionych nazistowskich dygnitarzy miało żydowskie pochodzenie. Formułując powyższe sądy Kardel wspierał się na dorobku niemieckiego historyka, Dietricha Brondera, z pochodzenia Żyda (autora m. in. pracy: „Zanim przyszedł Hitler” z 1964 r.). Pisał on: żydowskiego pochodzenia lub spokrewnieni z żydowskimi rodzinami byli: kanclerz Rzeszy Adolf Hitler, jego zastępcy: minister Rzeszy Rudolf Hess i marszałek Rzeszy Hermann Goring; Gregor Strasser, dr Josef Goebbels, Alfred Rosenberg, Hans Frank i Heinrich Himmler. Warto dodać, że Adolf Eichmann, bohater głośnej książki autorstwa Hannah Arendt „Eichmann w Jerozolimie. Rzecz o banalności zła”, również wskazał wielu nazistów, co do których zachodziło podejrzenie, że w ich żyłach płynęła żydowska krew. Wśród miał być m. in. Reinhard Heydrich, jeden z głównych autorów planu „ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej” (Endlösung).

REKLAMA

Reinhard Heydrich (autor: H. Hoffman, źródło: Deutsches Bundesarchiv, Bild 146-1969-054-16).

Wydaję się, że w świetle najnowszych badań genetycznych, których wyniki opublikowano w belgijskim czasopiśmie „Knack”, teoria o żydowskim pochodzeniu Hitlera zyskała naukowe uzasadnienie. Wspomniane badania przeprowadzono na 39 żyjących do dziś krewnych nazistowskiego dyktatora, do których dotarli dwaj Belgowie: dziennikarz, Jean-Paul Mulders oraz historyk, Marc Vermeeren. Po poddaniu analizie pochodzącego od nich materiału DNA badacze doszli do zaskakujących wniosków. W pobranych próbkach śliny wykryto rzadką – u mieszkańców Europy Zachodniej - odmianę chromosomu Y (haplogrupa E1b1b1). Występuje ona głównie u Berberów zamieszkujących północną Afrykę (głównie mieszkańców Maroka, Tunezji, Libii i Algierii). Ponadto – co w tym przypadku najistotniejsze – wykryty chromosom jest charakterystyczny dla Żydów, gdyż występuje u ok. 18-20% Aszkenazyjczyków i 8,6-30% Sefardyjczyków.

Belgijscy naukowcy przekonują, że badania DNA przeprowadzono w sposób niezwykle skrupulatny w najlepszych krajowych laboratoriach. Wynika z nich, że Hitler nie tylko nie był Aryjczykiem, ale - jak zaznaczył Mulders - z biologicznego punktu widzenia wiele łączyło go z ludźmi, którymi gardził. To fascynujące odkrycie, zważywszy na kreowaną przez nazistów koncepcję rasy i więzów krwi – dodał Ronny Decorte z Uniwersytetu Katolickiego w Leuven.

Źródła:

Strony internetowe: bloomberg.com, telegraph.co.uk, nydailynews.com
H. Arendt, Eichmann w Jerozolimie. Rzecz o banalności zła, Kraków 1987
H. Kardel, Hitler założycielem Izraela?, Warszawa 1996

Hitler był spokrewniony z ludźmi, którymi gardził?

Źródła:

Zobacz też:

Zamów newsletter