Remigiusz Mróz – „Parabellum”, tomy 1–2 – recenzja i ocena
Tom 1. Prędkość ucieczki
Tom 2. Horyzont zdarzeń
Autor: Remigiusz Mróz
Wydawca: Instytut Wydawniczy Erica
Rok wydania: tom 1: 2013;
tom 2: 2014
ISBN 1: 978-83-62329-93-9
ISBN 2: 978-83-64185-20-5
Stron: tom 1: 414; tom 2: 312
Format: 14x20,5 cm
Oprawa: broszurowa
Cena każdego z tomów: 34,90 zł
Ocena naszego recenzenta: 7/10
Inne recenzje książek historycznych |
Tych dwóch młodych warszawiaków poznajemy na chwilę przed wybuchem wojny. Autor wprowadza nas w ich codzienne problemy, marzenia i dalekosiężne plany. Narrator udaje się w ślad za każdym z braci, możemy więc oglądać wojnę z perspektywy bombardowanej Warszawy oraz przygranicza słowacko-polskiego. Jak daleko los rzuci braci Zaniewskich od ukochanej Warszawy, czytelnik może dowiedzieć się, czytając pierwszy i drugi tom serii.
Obydwa tomy mają estetyczne, utrzymane w białej tonacji, korelujące z sobą okładki, więc już zewnętrznie prezentują się estetycznie i obiecująco. Początkowo opowieść rozwija się powoli. Autor przedstawia postaci używając ich wspomnień, przemyśleń bliskich im osób (czyż matka nie wie o swoich synach najwięcej?), pokazuje sytuacje z przeszłości. Bracia różnią się we wszystkim: Staszek dobrze się uczy, Bronka bardziej interesują militaria. Staszek jako lekarz ma ratować ludzkie życie, Bronek, będąc żołnierzem, je odbierać. Staszek czyta Dmowskiego, Bronek wielbi Piłsudskiego. Mimo to bracia są bardzo ze sobą związani, a i czytelnik nie ma problemu z polubieniem ich obydwu. Postaci drugoplanowe również mają ciekawie zbudowane osobowości. Co najważniejsze, potrafią zmylić czytelnika i zaskoczyć podejmowanymi decyzjami. Nie wiadomo, kto może okazać się mordercą, kto brytyjskim szpiegiem, a kto kryje gdzieś głęboko duszę romantyka. Zapewniam, że wraz z odwracanymi kartami powieści tempo wydarzeń przyśpiesza, a zwroty akcji zaskakują.
Czytelnik wraz z bohaterami przeżywa rozterki i obserwuje ewolucję ich moralności. Na szczęście autor nie poszedł tu na skróty, nic nie jest więc zbyt piękne i zbyt patetyczne. Wszystko w tej opowieści ma duży stopień prawdopodobieństwa, nic nie jest przesadzone. Raz bohaterom się udaje, a raz nie – jak w życiu. Nadało to interesującego kolorytu przygodom braci Zaniewskich, którym zdarza się popełnić najgłupsze błędy, a zaraz potem dokonać bohaterskiego czynu. Były chwile, w których przerywałam lekturę, by zastanowić się, co ja zrobiłabym w podobnej sytuacji.
Kolejne części zapowiadają się interesująco. Jest jeszcze wiele ciekawych wątków, które muszą się rozwinąć (jak mroczna tajemnica Marii) i doprowadzić do spektakularnego finału. Miejmy nadzieję, że autor utrzyma poziom napięcia i poprowadzi narrację dalej poprzez wojenną zawieruchę. Póki co tom drugi kończy się zapowiedzią tomu trzeciego, pozostaje więc słodkie oczekiwanie na dalsze losy braci Zaniewskich.
Dzięki przemycanym ciekawostkom historycznym seria nie tylko spełnia swoją rolę powieści o tematyce wojennej, ale i nienachalnie wzbogaca wiedzą. Proporcje zostały jednak zachowane, zwłaszcza że zbytnie przeładowanie treścią historyczną mogłoby zniszczyć efekt przyjemnej, trzymającej w napięciu lektury. Język jest uwspółcześniony, choć nie unika terminologii z epoki.
Zestawienie różnych typów i charakterów bohaterów książki pozwoli odnaleźć się w tej opowieści zarówno młodym, jak i starszym czytelnikom. Wątek romansowy jest obecny, ale nie przysłania nadmiernie wojennego charakteru opowiadanej historii. Podobnie wyważone są emocje, które niesie za sobą lektura: jest i nieco humoru, i kilka okazji do wzruszeń, i przejmujące opisy tortur czy pobitewnych pól walki. Jedno jest pewne – warto przeczytać.
Redakcja i korekta: Agnieszka Leszkowicz
